Architectuuratelier De Jaeghere

Het totale plaatje van beleving, esthetiek en functionaliteit klopt

De gedroomde locatie vinden voor je bouwproject gaat niet over één nacht ijs. In dit geval zocht de bouwheer gedurende drie jaar naar een geschikt en betaalbaar perceel in de buurt. Uiteindelijk vonden ze dat iets verderop, maar hun geduld werd beloond. Ze konden namelijk beslag leggen op twee percelen, wat de mogelijkheden naar inplanting gevoelig vergrootte. De zoektocht naar een geschikte architect verliep gelukkig iets vlotter. Ze konden de strakke, minimalistische stijl van Architectuuratelier De Jaeghere, met wie ze via vrienden in contact kwamen, zeker smaken en bij een eerste ontmoeting klikte het meteen.

Architectuuratelier De Jaeghere mag dan wel een strakke stijl aanhouden, ze voegen er graag wel warme toetsen aan toe en zoeken graag naar ruimtelijkheid en perspectief. Qua inplanting van het gebouw was privacy aan de voorzijde van belang. Gelegen op twee percelen biedt dat mogelijkheden voor een royale tuin en dat wou Steven De Jaeghere maximaal benutten. Vandaar dat hij koos voor een excentrische inplanting. De toevoeging van de tuinmuur die meegaat in de compositie van de architectuur aan de voorgevel, zorgt voor een leuke dynamiek. Net als de luifels. Die zijn niet alleen functioneel omdat ze deels het harde zonlicht bufferen, ze hebben ook een ruimtelijk effect waardoor ze afhankelijk van het standpunt soms lijken te zweven.

Architectuuratelier De Jaeghere wou ondanks de gesloten voorgevel toch nieuwsgierigheid opwekken. Dat is precies de functie van de tuinmuur. Die dient de privacy, maar begeleidt de bezoeker die ervoor parkeert, naar de voordeur. De bewoners volgen een meer functioneel traject naar de achterliggende garage en dienstingang. De inkom van het gebouw opent op zijn beurt weer een nieuw perspectief dankzij de integratie van de patio. Die is niet gratuit, maar biedt licht en zicht voor de master bedroom die zich op het gelijkvloers bevindt. Achter de lamellen zit immers een raam naar de badkamer en slaapkamer die enerzijds intimiteit genieten maar via de patio toch nog contact houden met buiten. De patio is daar afgeschermd met lamellen die perfect in het vlak van de zijgevel opgaan.

De positie van de master bedroom beneden was geen uitdrukkelijke wens, maar kwam er mede door een stedenbouwkundige beperking voor de tweede bouwlaag. Die is nu maximaal benut en liet niet toe om alle kamers daar te positioneren. Maar in dit geval heeft op het gelijkvloers slapen, dankzij de patio, zeker zijn voordelen naar comfort toe. Door de iets kleinere bovenverdieping, krijg je architecturaal ook een mooie horizontale compositie en automatisch ook een iets slanker volume. De woning opent zich volledig naar de royale tuin die ook opzij, dankzij de tuinmuur, maximaal wordt benut. Qua zicht geniet je daardoor volop, zonder aan privacy in te boeten. Je voelt de aanwezigheid van de tuinmuur ook sterk van binnen én als volwaardig onderdeel van de woning aan. Samen met die van de garage lijken ze de omgeving te omarmen. Dat in deze L de leefruimtes zijn voorzien, volgt de wetten van de logica. Hier krijg je maximale lichtinval, mooie zichten en een ongelooflijk gevoel van ruimtelijkheid.

Het strakke uiterlijk van buiten wordt ook binnenin doorgetrokken, weliswaar zonder ook maar even koud aan te voelen. Het maatwerk, zowel in de kastenwand met een onopvallend ingewerkte schuifdeur die de televisie verbergt, de inbouwkasten in de gang, als in de keuken, worden gekenmerkt door een fijne detaillering, mooi lijnenspel en knappe compositie. Waar de lijnen in de kastenwand in de zithoek eerder verticaal zijn geaccentueerd, gebeurt dat in de keukenwand eerder horizontaal. Een lijn die daar perfect doorloopt in het bureaublad. Het lijnenspel komt ook tot uiting in het karaktervolle werkblad van het keukeneiland. Het marmer van Fior Di Bosco in open boek heeft een naad die mooi is uitgelijnd met de kastenwand. Deze natuursteen zorgt bovendien als eyecather in de ruimte voor een warme uitstraling. De deur naar de berging zit perfect ingewerkt in de kastenwand en valt geenszins op. Hetzelfde geldt voor de deur tussen gang en zithoek. De berging blinkt opnieuw uit in functionaliteit met zijn positie achter de keuken en met rechtstreekse toegang zowel naar de kelder als naar buiten, richting garage.

Hoe minimaal de bovenverdieping ook mag zijn, de ruimtes zijn opnieuw maximaal benut en ook aan het perspectief is gedacht. Via een klein raam op het einde van de nachthal hou je contact met de buitenomgeving en hetzelfde geldt voor de zijgevel. Boven is er plaats voor een polyvalente ruimte/logeerkamer aan de ene zijde van de trap en aan de andere zijde liggen achtereenvolgens badkamer, toilet en twee identieke kinderkamers. Dit volume kraagt licht uit boven de voorgevel waar het dwars op staat. Functionaliteit en design gaan duidelijk hand in hand in dit project. Geen enkele meter is verloren ruimte en het plan zit zo in elkaar dat bewoners elke ruimte in de woning dagelijks aandoen. Het gevolg van een evenwichtsoefening tussen vorm en functie.

In materialisatie schrijft de woning een duidelijk zwart-wit verhaal, aangevuld met heel veel glas. Dat vertaalt zich in een groot aandeel witte crepi waardoor de volumes en lijnen mooi tot hun recht komen. Deze tijdloze gevelbepleistering stelt zich neutraal en rustgevend op ten aanzien van de omgeving waardoor het kleurenpallet van de natuur vrij spel krijgt. Tussen de witte balken in de zijgevel en achteraan de woning, zorgen zwarte houten lamellen voor eenheid met de raampartijen. Ook hier weer lopen de lijnen over de verschillende verdiepingen mooi door. Dezelfde gevelbekleding werd toegepast op de garagepoort. Enkel ter hoogte van de patio gaat het om bredere aluminium lamellen maar dat valt door de zwarte uitvoering nauwelijks te onderscheiden van de houten gevelbekleding. Zo krijg je dus een uniform verhaal.

Hetzelfde geldt voor binnen waar witte wanden en dito kastenmeubels zwart aluminium raamkaders afwisselen. Hout krijgt hier wel een groter aandeel, waar een eiken parket warmte toevoegt en in kleur mooi aansluit bij de tegels in de keuken en in de inkomhal. De ingewerkte en zwevende traptreden zijn daar eveneens in hout, net als de eettafel in de eethoek en het donker accent rond het keukeneiland. Dit vormt, naar analogie met de vorm van de leefruimtes, ook een L. Het karakter en de warmte van de Fior Di Bosco marmer krijgt een herhaling in de wastafel in de inkomhal waarachter een donkere spiegel voor leuke reflecties zorgt. Natuursteen is ook de look in de badkamers, al wordt dat gerealiseerd door de kwalitatieve keramische tegels van Cotto d’Este in grootformaat. Het witte vrijstaande bad voor de wand beneden is gerealiseerd in composietmateriaal. Door de douche tussen twee open wanden te voorzien en net daar natuurlijk licht via het dak binnen te laten vallen, lijkt het bijna alsof je geniet van een buitendouche. De materialisatie in de woning draagt zeker bij tot de sfeerbeleving en sluit naadloos aan bij de architectuur van de woning.

Met bovendien een E-peil van slechts 3, is deze BEN-woning ook klaar voor de toekomst. Dit dankt het aan een geothermische warmtepomp in combinatie met ventilatiesysteem D en fotovoltaïsche panelen. Steven De Jaeghere zelf is vooral tevreden over het geheel: de compositie met zijn asymmetrische opstelling die enerzijds uit stedenbouwkundige noodzaak, anderzijds uit het royale perceel is ontstaan. Ook het verrassingseffect dat hij heeft weten te realiseren door het verhaal aan de straat als tegenpool te schrijven van dat van het interieur, geeft hem voldoening. Maar vooral dat zijn architectuur, waarbij vormelijk alles klopt, nooit gratuit is: het plan, net als de vorm van de woning, is ook uitermate functioneel en helpt het dagelijkse leven van de bewoner aangenamer maken.  

Tekst: Sam Paret
Foto’s: Nick Cannaerts

Architectuuratelier De Jaeghere
Fonteinestraat 53 – 8700 Tielt
t. 051 46 60 69
atelier@stevendejaeghere.be – www.stevendejaeghere.be