Studio P Architects

augustus 30, 2019

Studio P Architects

By Nick

Life is made out of dreams

Andrea Palladio (1508-1580) was tijdens de Italiaanse hoogrenaissance een belangrijk en bekend architect. Samen met humanist Gian Giorgio Trissino (1475-1550) en bouwmeester Alvise Cornaro (1484-1566) kwam Palladio in zijn I quatro libri dell’architettura tot het besluit dat de woning als prototype staat voor alle architectuur: ‘architectuur is een kunst die betrekking heeft op ‘het wonen’ van de mens. Ze reikt de basis aan voor leven, werken en vrije tijd’. Als je lijsten met iconische gebouwen bekijkt, zou Palladio wel eens gelijk kunnen hebben. De meest bekende gebouwen van gerenommeerde architecten zijn vaak woningen. De visie op hun architectuur komt daarin geconcentreerd aan bod en maken ze daarom relevant. Het project Residence 65 in Brussel van Studio P Architects in samenwerking met architect Bruno Schotte deed me denken aan Fallingwater, dé referentiewoning van Frank Lloyd Wright. Julie Palma Engels, zaakvoerder, noemt Peter Zumthor en zijn Therme de Vals, als haar belangrijkste inspiratiebron voor deze woning. Deze riante woning, gelegen in de rand van Brussel, is een wervelende ode aan die residentiële architectuur: ze combineert de open minded-visie van de opdrachtgever met een accurate hedendaagse vertaling ervan door de architecten en het vakmanschap van de uitvoerders. Dit alles resulteert in een interessante en boeiende esthetische beleving met originele architecturale details, kwalitatieve materialen en een uitgesproken ruimtelijke ervaring.

Architecturale wandeling

Het perceel is gelegen in een typische villawijk in de Brusselse rand. Eigen aan dit bouwperceel echter is dat het een langgerekte, rechthoekige vorm heeft en dat het enkel via een oprit tussen twee andere percelen bereikbaar is. Hier speelden de architecten handig op in: je benadert de woning via een met Pierre de Vals bekleedde natuurstenen wand waarlangs de architecturale wandeling die zich binnenin de woning verder ontplooit, begint. Net voor de inkomzone worden auto’s ‘afgeleid’ naar de garage die links van de inkomhal door een opening in die wand uit het oog onttrokken, ingepland is. Een interessante vondst want op die manier vormt de dubbele garagepoort geen stortend element. De natuurstenen wand is een ideale gids: hij begeleidt je tot aan de woning. Dit gevoel wordt versterkt door een luifel die de toegang tot de woning overdekt en die over de wand doorloopt en een afdak creëert voor een carportzone als overgang naar de garage. Een centrale as/hal – die mits een kleine asverschuiving quasi in het verlengde van de oprijlaan ligt – rangschikt alle ruimtes en zet de architecturale wandeling verder binnenin de woning. De as verbindt binnen en buiten op een doordachte manier. Open en gesloten volumes wisselen elkaar af en zorgen ervoor dat de beperkte breedte van het terrein nooit echt als spelbreker ervaren wordt. Integendeel. De aandacht wordt telkens opnieuw aangescherpt door intelligente perspectieven en (door)zichten. De wandeling eindigt in de ruimte met het binnenzwembad, het ‘ontspanningshart’ van de woning. Een uitgebreid terras maakt de connectie met de achterliggende tuin compleet.

Trap als kunstwerk

In de inkomhal vind je rechts een kantoorruimte. Ze is van de rest van de woning afgeschermd door de tweede deur van het tochtsas. Het maakt onafhankelijk werken van de rest van de woning perfect mogelijk. Links bereik je via een secundaire hal de lift, de garage, een vestiaire/toilet, de bijkeuken en de trap. Deze houten draaitrap is een kunstwerk op zich. De opengeplooide spil, de trapleuning met een subtiel ingewerkte lijnverlichting en de afwisseling tussen de houten treden en de bepleisterde borstwerking maken van het geheel een bijzonder object dat lichtheid en massaliteit verenigt. Tegelijkertijd is het een constructief hoogstandje: het is een vrijdragende constructie van verdieping tot verdieping. Uniek! Een leuk detail is dat ook het volume van de kantoorruimte volledig is bekleed met Pierre de Vals. In de woonruimte is de open haard in deze wand geïntegreerd. De trap brengt je in een gedeeltelijk ondergrondse verdieping. Hier situeert zich een appartement met één slaapkamer voor een conciërge, eventueel personeel of bezoekers. Om de lichtinval te realiseren werd het terrein plaatselijk afgegraven. Er is ook een buitentrap die het appartement rechtstreeks toegang verschaft naar de tuin. Naast allerlei technische ruimtes en bergingen, bevinden zich in de kelder een cinéma, een wijnkelder en een poolroom.

Open/gesloten – ruw/vlak

Terug op het gelijkvloers vallen de zeer ruime living en eetruimte op maar omdat alles in deze woning dezelfde grandeur uitstraalt is alles perfect in verhouding. Ook hier de voor het project typische afwisseling tussen verschillende materialen en texturen. De ruwe wand met open haard staat in schril contrast met de bepleisterde wanden en het parket met diagonaal patroon geldt als verbindingsmateriaal. Het parket loopt door tot in de keuken maar daar zorgen een witmarmeren werkblad en strakke witte en zwarte keukenkasten voor het mooie combinatiespel tussen materiaal en textuur. De keuken kan van de rest van de leefruimtes afgesloten worden door een dubbele schuifdeur die in de muur is ingewerkt. Het uitzicht op de achterliggende tuin nodigt je uit om verder te wandelen naar de bar en het zwembad. Werkelijk alles in deze woning is in harmonie en met veel respect voor evenwicht, eenvoud en detail vormgegeven. Getuige hiervan de manier waarop de bar het schakel- en scharnierpunt is tussen de woonzone en de ontspanningsruimte met fitness, wellness en infinity zwembad waarvan de waterspiegel gelijkligt met de omliggende natuurstenen vloerbekleding. Aan twee zijden heb je zicht op de mooi aangelegde tuin.

Volumewerking

De eerste verdieping bevinden zich vier slaapkamers (drie quasi identieke en één grotere die eventueel dienst kan doen als extra bureauruimte, gym of dergelijke) een speelruimte en een bibliotheek/TV-hoek van waaruit je via een vide zicht hebt op de onderliggende zithoek. De dubbelverdiepingshoge ruimte biedt zowel voor het gelijkvloers als voor de eerste verdieping een volumetrische meerwaarde.Opnieuw komen dezelfde constanten terug: de combinatie van verschillende materialen en texturen en een uiterst verfijnd design. In sommige ruimtes wordt gewerkt met een retombé om het plafond ‘los te koppelen’ van de wand.

De tweede verdieping is gereserveerd voor de en suite master bedroom. Er is een aparte badkamer en dressing room voorzien voor de heer en de vrouw des huizes. Gekoppeld aan de slaapkamer is er een salon en een dakterras. De gevelopbouw vertoont naar analogie met het planontwerp open en gesloten vlakken en volumes. Het opvallendste gevelelement is ‘the ribbon’ zoals architect Julie P. Engels het definieert. Als een soort lijst rond een kunstwerk omkadert dit element de gevel en verbindt het de verschillende volumes. Binnen dit kader ontstaat er een vrij spel van materialen, volumes en lijnen. Zowel horizontaal als verticaal manifesteert deze lijst zich als een driehoekig toelopend volume dat naast een esthetische krachtterm ook een gebouwd zonwerend element is dat diepte en reliëf geeft aan de gevel.

Conclusie

Toegegeven, Residence 65 is een woning gebouwd met een aanzienlijk budget. Maar dat liet de architect er zich op geen enkel moment toe verleiden om groteske of exuberante ontwerpingrepen te doen of materiaalkeuzes te maken. Alles is perfect in verhouding en ‘verstilde schoonheid’ is misschien wel het begrip dat deze architecturale realiteit het beste benadert. In de geest van Palladio heeft de ontwerper wonen, werken en ontspannen gecombineerd tot een ontwerp dat later misschien wel als exemplarisch voor haar werk bestempeld zou kunnen worden. De woning straalt een tijdloze esthetiek uit en hoort zeker thuis in een lijst met relevante hedendaagse woningontwerpen.

Tekst: Johan Geerts
Foto’s: Stijn Vereeken
3D: Belly.be

Studio P Architects