NWLND

Bijgebouw, thuiskantoor of poolhouse… De vraag naar extra belevingsruimte voor in de eigen tuin kende tijdens de pandemie een ongeziene piek. Of het nu om werken of ontspannen gaat, sommige paviljoenen bieden absoluut een meerwaarde. Zeker in dit geval, dankzij het ontwerp van NWLND dat er ook de mooie bosrijke omgeving in opnam. Het resultaat is een sculptuur dat uitblinkt in eenvoud en zuiverheid. Met een speciale vermelding voor de circulaire ambities…

Toen het project voor het eerst online werd gezet, ging het meteen viraal. Hoewel het Bert en Pieter enigszins verbaasde, hebben ze er wel een verklaring voor. “Het is een project dat tot de verbeelding spreekt, om diverse redenen. Enerzijds is het een kwalitatieve toevoeging aan de woning in de eigen tuin waar het heerlijk vertoeven is, een meerwaarde in tijden van corona. Anderzijds spreken we over architectuur die heel zuiver is, zowel op grote schaal door de inplanting op het terrein als op kleine schaal door zijn materialen en detaillering. Dat uit zich eveneens in de circulaire manier van bouwen, waarvoor we tot groot jolijt van ons beiden in de opdrachtgever een medestander vonden.”

NWLND had al eerder samengewerkt met de bouwheer, toen de vraag kwam of ze ook de omgeving rond de eigen woning wilden aanpakken. Dat behelst een langwerpig perceel dat een knik maakt met daarop de reeds bestaande villa in rode baksteen. De tuin zelf, een mooi stukje Kempisch landschap met grote bomen dat overgaat in een bos, was nog onafgewerkt en helemaal verwilderd. “Ze hadden diverse vragen voor ons. Nadenken over een betere toenadering van de woning en de tuin en het creëren van verschillende plekken zoals een zwembad/zwemvijver, een etsatelier, een yogaplatform, kippenren en fietsenberging. In feite ging het dus eerder om een masterplan voor de tuin. Zij is zelf architect en had ons een moodboard bezorgd ter inspiratie. Voor ons was het snel duidelijk dat we zouden proberen om een aantal onderdelen van hun vraag te combineren.”

De zwemvijver, het etsatelier en het bijhorende paviljoen vormen zo het belangrijkste volume in de tuin. Het grondplan is een vierkant zoals dat van de woning, maar dan gedraaid om de logica van het perceel in die zone over te nemen. Om zo compact mogelijk te kunnen werken, besloot NWLND het etsatelier half ondergronds te voorzien. Weinig extra moeite gezien er toch al graafwerken voor de zwemvijver moesten gebeuren. Behalve de duidelijke gebruiksruimtes, vroeg dit volume enkele bijkomende zaken om alles functioneel te maken zoals een filterzone bij de zwemvijver om het water te zuiveren of een patio om licht binnen te trekken in de etsruimte.

Om paviljoen en woning aan elkaar te linken, besloten ze bij de nieuwbouw niet alleen de logica van de woning te volgen, maar ook de materialiteit. “Dezelfde rode baksteen als van de woning werd gebruikt om de bijkomende functies rond het paviljoen te maken en die volgen de richting van de woning, terwijl het volume van het paviljoen zelf in rode beton werd gerealiseerd dat dezelfde kleurtoon van de baksteen overneemt. Op die manier wilden we het paviljoen zowel massief als tijdloos maken. Vandaar ook een gelijkaardige rode kleur voor de metalen ramen, een derde materiaal dat weerklank vindt in de verlichtingspalen op het terrein, de schoorsteen, trapleuning en in het onderstel van de wastafel in het interieur.”

De vormgeving van het paviljoen is even simpel als geniaal. “Eigenlijk was het idee om een frame te maken dat minimaal wordt afgewerkt. Wij zijn in onze architectuur altijd op zoek naar een zekere vorm van eenvoud. Het paviljoen is niets meer dan een vierkantig volume waarin langs de gevel diverse openingen werden gemaakt. Die bieden toegang en zichten naar de centrale ruimte met zwemvijver. De subtiele opname van de zwemvijver binnen dit geheel versterkt de definiëring als aparte ruimte, los van de tuin. Een andere ingreep was het uitsnijden van een dak in boogvorm om licht binnen te trekken. Een glazen gevel volgt die bijzondere lijn en markeert de grens tussen binnen en buiten. Een grens die vervaagt wanneer je ze openschuift en er één groot overdekt terras ontstaat bij de zwemvijver.”

De ambitie van NWLND om zo circulair mogelijk te werken ging ver, tot het hergebruik van de bekistingspanelen als afwerking toe. “Uiteraard hebben we die eerst moeten reinigen en alle nagels moeten verwijderen, maar het circulaire verhaal waarbij we onze interventies zo weinig mogelijk impact laten maken op het milieu, houdt ons zeker bezig. We hopen daarom in de toekomst een cementloze beton te kunnen aanwenden. Als architect heb je toch een belangrijke verantwoordelijkheid op gebied van milieu-impact van projecten.”

Alles werd door lokale aannemers op maat gemaakt, inclusief de betonstenen van het terras. Ook zo werd de impact minimaal gehouden. Nadat de panelen, die de bekisting vormden voor het beton, behandeld werden, zijn ze gebruikt om de wanden mee te bekleden. De bekistingspanelen worden heel eerlijk getoond, ook diegene die geen pigment kregen omdat er een uitsparing in het beton was. De multiplex die werd gebruikt om een wand te maken parallel met de buitenmuur, is eveneens de eenvoudigste in zijn soort. De gevormde wand fungeert als keuken en verbergt badkamer, toilet en berging. Het interieur werd bewust heel minimalistisch en ascetisch aangepakt, de ruimte spreekt voor zich en baadt in een sfeer die heel zen aanvoelt. Zelfs in de ondergrondse etsruimte waar een rond raam en spiegelende platen als wandafwerking extra licht binnentrekken.

Vanuit het architectuurproject en de context ging NWLND, samen met landschapsarchitect Jeroen Provoost, op zoek naar een passend landschapsproject. Dat moest op een landschappelijke manier ook de andere vragen oplossen zoals moestuin, yogaplatform en de complexe inrit naar de garage. De zandkleurige tuinpaden die alles aan elkaar linken, ogen heel natuurlijk in combinatie met het omliggende landschap en de rode baksteen en rode beton van woning en paviljoen. Hetzelfde geldt voor het yogaplatform dat de wildernis achteraan omarmt.

NWLND maakte een plan van helemaal vooraan de straat tot helemaal achteraan de tuin waarbij alles een bestemming kreeg in het bestaande bos. “In dit project komt alles samen: interieur, architectuur en landschap. We hebben getracht om daar een mooi geheel van te maken. En daar zijn we blijkbaar in geslaagd, gezien het zo snel massaal werd opgepikt. Wij houden ook van de eenvoud van de volumes waarbij we de architectuur niet in folietjes zoeken, maar de generositeit van de ruimtes laten spreken. Dat het paviljoen bovendien heel uitnodigend werkt met die paar treden en als een kunstwerk wordt ervaren dat er al jaren staat, vinden we eveneens een heel mooi compliment.”

Tekst: Sam Paret
Foto’s: Johnny Umans

NWLND Rogiers Vandeputte
Vrijdagmarkt 10/501 ı 9000 Gent
t. 09 328 54 89
bert@nwlnd.be ı pieter@nwlnd.be ı www.nwlnd.be